negar maman

اینجا ولیمه مادربزرگ و پدربزرگ نگار خانمه مامان جون اعظم تازه ا یک روز بود که ز سفر مکه برگشته بود(10/2/93 )                                                               ...

  عزیز دل مامان           ...

              ...

نگار خانم تازه از خواب بیدار شده ...

قربونت برم که از عمق وجود می خندی بخند که این خنده های تو باعث آرامش من است ...

عزیز تر از جانم نگارم   آنچنان دوستت خواهم داشت که معنای دوست داشتن را عوض کنند   ...

  کوچولوی مامان تو همان شقایق معروف سهرابی    تا توهستی زندگی باید کرد ...

  شیرینی زندگی   بودنت حس عجیبی است که دیدن دارد ناز چشمان قشنگت کشیدن دارد     ...

دختر کوچکم نگارم، اولین  کلمه که گفتی مامان بود درست 6 ماهه بودی که پشت سر هم مامان مامان میگفتی صدای تو به من آرامش خواستی داد و احساس کردم هیج جیز زیباتر از مامان گفتن تو نیست . اواخر شش ماهگی توانستی بنشینی / هفت ماهگی چهار دست و پا رفتی . اواخر هفت ماهگی دستت را به هرجایی می گرفتی و بلند می شدی می ایستادی . از همان اواخر هفت ماگی بی تابی هایت شروع شد بعد از یک هفته متوجه شدم داری دندون در میاری تازه وارد هشت ماه شده بودی که 2 تا دندون ناز مامانی (پایین) در اوردی . هر حرکت جدید تو باعث میشد احساس کنم خوشبخت  ترین مادر دنیا هستم چرا که خداوندلطف را در حق من تمام کرده بود که تو را به من هدیه داده بود دختر زیب...

  همه ی من زتو جان می گیرم گر نباری به تن تب زده ام می میرم ...